ΑΒΕΡΤΑ – πραγματικά λαϊκά τραγούδια

Νόμιζα πως οι ρεμπέτες

προ πολλού ¨την έχουν κάνει¨

και το λαϊκό τραγούδι

δια παντός έχει πεθάνει.

Μα όταν άκουσα το δίσκο

που ’γραφε απ’ έξω ¨αβέρτα¨

απ’ το βάρος της ψυχής μου

λες, σηκώθηκε η πέτρα.

Παίζαν μαγικά μπουζούκια

και στ’ αυτιά φωνή Αγγέλου

που ’χα χρόνια να ακούσω

απ’ την εποχή της Μπέλλου.

Ένας Άγγελος ρεμπέτης

μουσική, τραγούδι, στίχο

στα σοκάκια του Βαρδάρη

περπατάει τοίχο-τοίχο.

Σπάσε Άγγελε τα τέλια,

παίξε μάγκα  να γουστάρεις

τους καημούς σου και τα ντέρτια

να  τα πάρει ο Βαρδάρης.

ΤΟ ΧΡΗΜΑ Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΠΑΠΑΛΑΝΓΚΙ

Στην Τιαβέα των Σαμόα πήγε ιεραποστολή

σε ιθαγενείς να δώσει του Θεού την Εντολή.

Και τον Κύριο της Αγάπης τον ασπάστηκαν αυτοί

και πιστά ακολουθούσαν την Αγία τη Γραφή.

Μα όταν ήρθε στην Ευρώπη των ¨αγρίων¨ ο αρχηγός

είδε πως των ευρωπαίων άλλος ήταν ο Θεός.

Και γυρνώντας στην Τιαβέα απαντά σ’ όσους ρωτούν:

«¨τους πολιτισμένους¨ είδα είδωλα να προσκυνούν.

Ένα σιδερένιο δίσκο μα κι ένα βαρύ χαρτί∙

σύντροφοι, απ’ τους Παπαλάνγκι έχουμε εξαπατηθεί.

Της ισότητας το Πνεύμα, της αγάπης, της χαράς

το προδώσαμε για χάρη του ¨Θεού¨ της συμφοράς».

ΘΕΕ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ

Δυο γυναίκες σ’ αγαπάνε

και για πάρτη σου πονάνε

κι όλα είναι μια χαρά

μα εμένανε καμία

και η σύζυγος η μία

μ’ έχει γράψει έναν παρά.

Φίλε Γιώργο σε ζηλεύω

που όλα η φύση στα ’χει δώσει

μα εμένα, αδερφέ μου

δυστυχώς μ’ έχει μουντζώσει.

Ύψιστε δεν είσαι εντάξει

άλλα εσύ είχες διδάξει

πριν να πας στο Γολγοθά

δε ζητώ ελεημοσύνη

θέλω με δικαιοσύνη

να μοιράζεις τ’ αγαθά.